جستجو

این اثر در 90 کیلومتری شمال شرق تهران و در استان مازندران واقع گردیده است. ویژگیهای منطقه این قله با 5671 ارتفاع مرتفع ترین نقطه ایران به حساب می آید. دارای شکلی مخروطی و در دهانه خاموش آن گوگرد فراوان به چشم می خورد . این قله در فرهنگ کشورمان مظهر پایداری و استواری محسوب میگردد . این اثر به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد خود پژوهشگران و کوهنوردان فراوانی را از سراسر کشور و جهان بسوی خود جلب می نماید.از گونه های مهم گیاهی میتوان از بومادران وپیر گیاه دماوندی ؛اسپرس کوهی و گون نام برد. قله دماوند به ارتفاع 5671 متر واقع در استان مازندران و قرار گرافته در جناح شمالي دره رودخانه هراز بخش لاريجان يكي از مخروط‌هاي عظيم آتشفشاني ايران مي‌باشد. اين قله از شمال به دره رودخانه نمارستاق از شرق به دره هراز و از غرب و جنوب غربي محاط به دره رودخانه دليچاي و درياچه سد لار مي‌باشد. مسير صعود قله دماوند داراي 60 مسير اصلي و فرعي و تركيبي صعود از زواياي جغرافيايي مختلف بر روي خود مي‌باشد كه در اين ميان 4 مسير اصلي و چهار مسير فرعي مجموعا به تعداد 8 مسير صعود را مي‌توان بر روي آن نام برد كه عبارتند از : 1- مسير جنوبي 2- مسير شمالي 3- مسير غربي 4– مسير شرقي 5- مسير جنوب غربي 6- مسير جنوب شرقي 7- مسير شمال غربي 8- مسير شمال شرقي مي‌باشند كه هر يك با توجه به موقعيت جغرافيايي خاص خود از مسيري مشخص به قله مي‌رسند. برنامه‌ريزي و اجرا براي صعود به قله دماوند ساده ترين مسير راه جنوبي است كه اين مسير از بخش پلور واقع در جاده هراز آغاز كه توسط يك جاده آسفالته و بخش خاكي تا منطقه‌اي بنام گوسفندسرا پيش رفته ، سپس پياده روي و صعود از اين نقطه رو به شمال آغاز و با پيمودن 3 ساعت به بارگاه سوم دماوند در ارتفاع 4100 متري مي‌رسد. از اين نقطه مسير با شيبي بسيار تند بمدت 4 تا 5 ساعت تا قله امتداد مي‌يابد. برنامه ريزي اجراي صعود به قله دماوند از مسير جنوبي بطور متوسط به دو روز زمان يا حداكثر 3 روز با ديداري از آبگرم لاريجان زمان مي‌طلبد. آب و هوا در بهار هر سال از فروردين تا اواخر ارديبهشت داراي هواي بسيار طوفاني با بارش برف به تناوب و بسيار خطرناك براي صعود است. از اواسط خرداد تا آخر تيرماه بهترين و جذاب‌ترين زمان براي اجراي برنامه به واسطه پايداري نسبي هوا و سرسبزي و طراوت منطقه و وجود آب فراوان در گوسفندسرا و بارگاه سوم و برف چال‌هاي كوچك و بزرگ. از اواخر تير تا پايان شهريور ماه هواي پايدار و برف كم و ثابت شدن محدوده يخچال‌ها و كمبود آب در دامنه‌ها و بارگاه سوم. از اوايل مهرماه تا پايان اسفند ماه داراي هواي ناپايدار طوفاني و بوراني و حجم سنگين برف در دامنه‌ها و نبود آب جاري توام است.

غار رودافشان در موقعیت جغرافیایی N353819 E523029 در استان تهران واقع است. در كوهستان البرز مركزي در شهرستان دماوند روستاي سرسبزي وجود دارد با باغات وسيع و چشمه سارهاي فراوان و رودي پر آب كه چشمان هر بيننده اي را خيره مي‌سازد ، اين روستا رود افشان نام دارد. در جنوب اين روستا غار زيبايي خودنمايي مي‌كند به نام غار رودافشان. وقتي از تهران به سمت فيروزكوه خارج مي‌شويم در مسير جاده دماوند در 45 كيلومتري فيروزكوه به يك جاده فرعي مي‌رسيم به نام جاده سيدآباد كه در سمت راست جاده قرار دارد.پس از طي نيم ساعت راه آسفالت به يك جاده خاكي مي‌رسيم كه پس از نيم ساعت ما را مستقيما به روستاي رودافشان مي‌رساند. از آنجا پس از گذشتن از يك رود پر آب و پشت سر گذاشتن شيب نسبتا تندي در مدت يك ربع ساعت به دهانه عظيم غاري بر مي‌خوريم كه بزرگي و زيبايي آن هر بيننده‌اي را متحير مي‌كند . درون غار ، تاريكي و سكوت محض حكمفرماست و فقط گاهي قطرات آب براي ثانيه‌اي سكوت را مي‌شكند. درون غار پوشيده از مواد آهكي است كه به صورت قنديلهايي از سقف غار آويزان شده است. غار رودافشان در استان تهران و در ۱۱۷ كيلومتري شهر تهران و ۴۵ كيلومتري شهر فيروزكوه و در مجاورت روستايي به همين نام واقع است.غار در دامنه جنوبي دره رودافشان قرار دارد. رودخانه دليچاي در ژرفاي دره جريان دارد و آب درياچه هاي تار و هوير را كه حاصل ذوب يخچال هاي قره داغ است ، به رودخانه حبله رود مي برد. دهانه غار در ارتفاع ۱۸۰۰متري از سطح دريا و در داخل گودي بزرگي به قطر حدودا ۱۰۰متر قرار گرفته است و تنها از لبه گودي قابل مشاهده است . اختلاف ارتفاع دهانه غار و بستر رود حدود ۲۰۰ متر است.دهانه غار بسيار وسيع و قوسي شكل است و به درازاي ۴۰ متر و بلندي ۱۲متر است. نخستين تالار عظيم غار به قطر ۸۰ در ۱۰۰متر و بلنداي ۲۵متر بعد از دهانه قرار دارد . به علت استحكام لايه ها اثري از شكستگي و يا سنگ قابل سقوط در آن ديده نمي شود.اين اعتقاد وجود دارد كه هزاران سال قبل رودخانه همسطح دهانه غار بوده و احتمالا قسمتي از آب رودخانه دليچاي وارد دالان هاي غار شده و باعث گسترش و وسعت غار شده است. وجود تعدادي ايوان ساخته شده با سنگچين و مقاديري خرده سفال، نشانه سكونت انسان ها در غار در روزگار گذشته است.تالار دوم پس از يك ديواره سنگچين قرار دارد و داراي ابعادي حدود ۶۰ در ۵۰ و بلنداي ۲۰ متر است و فاقد هر گونه غارسنگ(ساختارهايي كه در اثر انحلال و رسوبگذاري كاني ها در خلال جريان آب در داخل غار ها ايجاد مي شود،مانند چكيده و چكنده) است.تالار سوم داراي ابعادي در حدود ۵۰ در ۴۰ و بلنداي ۱۵ متر است. سرتاسر اين تالار از چكيده ها و چكنده هاي زيبا و ستون ها و آبشارسنگ هاي خارق العاده است. چكنده هاي نيزه اي و گل كلمي در سرتاسر سقف اين تالار ديده مي شود.در ادامه مسير اصلي غار يك پلكان آهني ما را به دهليزي مي رساند كه دخمه بزرگي به ابعاد 6 در ۴ متر و ارتفاع ۳ متر در انتهاي آن واقع است. يك حوض آب و ستوني در وسط آن دخمه ديده مي شود. اين دخمه را آناهيتا (الهه آبياري و باروري ) نام نهاده اند.در ادامه مسير اصلي پرتگاه هاي فراواني وجود دارد و مسير پس از حدود ۱۶۰متر به دالان انتهايي غار مي رسد كه طول آن ۱۰ متر است و در ارتفاع ۱۷۵۰متري سطح دريا و ۵۰ متر پايين تر از ارتفاع دهانه غار است. طول غار در مسير اصلي حدود ۵۵۰ متر است.

دریاچه تار و دریاچه هویر در استان تهران واقع شده اند. دریاچه‎های زمین‎ساختی تار و هویر در 30 کیلومتری خاور شهرستان دماوند از جمله دریاچه‌های آب شیرین کوهستانی هستند. این دریاچه‌ها در ارتفاع بیش از 2900 متر از سطح دریا قرار دارند و راه ارتباطی آنها، جاده ماشین روی دماوند - دریاچه تار است. این دو دریاچه در فاصله حدود 500 متری از یکدیگر قرار دارند. بیشترین درازای دریاچه تار 1/3 کیلومتر و میانگین پهنای آن 400 متر و درازی دریاچه هویر حدود 900 متر و میانگین پهنای آن 150 متر است. دو دریاچه روی هم نزدیک به 0/7 کیلومترمربع وسعت دارند. سرشاخه آب‎هایی که به این دریاچه‎ها می‎ریزند، چشمه‎ساران کوه‎های قره‎داغ، سیاه‎چال و شاه‎نشین در شمال و آبراهه‌های فصلی از جنوب است که قسمتی ازآب آنها وارد دریاچه‎ها می‎شود و قسمتی دیگر، آب رود‎های تار و هویر را تأمین می‎کنند. تیپ شیمیایی آب دریاچه تار، بر اساس مطالعات از نوع کلسیم، منیزیم، کربنات است.دریاچه‌های تار و هویر روی محور چین دار میان دو رشته کوه قره داغ (کوه دوبرار) در شمال و کوه زرین در جنوب واقع شده‌اند. سطح آب آنها در فصل های گوناگون سال متغییر است. این منطقه دارای آب و هوایی کوهستانی است و برای تفریحات آبی از جمله شنا و قایقرانی و ماهیگیری مناسب است. موقعیت جغرافیایی منطقه‌ای که دریاچه تار در آن واقع است به گونه ای است که گرداگرد آن را با فواصل متفاوت کوه‌هایی در بر گرفته که از سطح دریاچه بین 50 تا 500 متر ارتفاع دارند. وجود این ارتفاعات در کنار یکدیگر بدون آنکه دره‌ای آن را شکافته باشد موجب پیدایش گودالی شده است که دریاچه تار در آن تشکیل شده است. دریاچه تار در جهت شمالغرب به جنوب شرق امتداد یافته و طول آن حدود 250 متر و عرض آن حدود 150 متر می‌باشد. آب دریاچه بسیار سرد می باشد و البته به دلیل شیرین بودن سنگینی آن احساس می شود. این دریاچه ها در مدخل کوه و در ارتفاع 3230 متری قرار دارند و سطح آب آنها در فصل های گوناگون سال متغییر است. کوه دوبرار در کنار دو دریاچه تار و هویر ، یا به عبارتی جدا کننده این دو دریاچه از هم است. در اطراف دریاچه هیچ گونه پوشش جنگلی و درخت وجود ندارد و بادهای غربی سرد همیشه در تار می‌وزند. در ایامی نه چندان دور آویشن‌های فراوانی در منطقه وجود داشته که به خاطر فرسایش شدید دیگر اثری از آنها باقی نمانده است. در باره چگونگى تشکیل این دو دریاچه، زمین‎شناسان (اشتال، 1897، آلنباخ، 1972، شهرابى، 1373) دیدگاه یکسانی دارند. شواهد زمین‎شناسى پیرامون دو دریاچه سبب شده تا آنها بر این باور باشند که در شکل‎گیرى دو دریاچه، عملکرد توأم راندگى مُشا – فشم (آبیک، فیروزکوه، شاهرود) و کوه لغز پهلوى جنوبى دریاچه (زرین‎کوه) نقش اساسى داشته‎اند. بدین‎سان که حرکات جوان این راندگى در زمان کواترنر، سبب رانش به نسبت بزرگى از زرین‎کوه (رشته کوه‎هاى جنوب دریاچه) شده و با ایجاد پشته‎اى به بلنداى بیش از 50 متر، سدى طبیعى در برابر روان آب‎هاى سطحى ایجاد و شرایط لازم براى انباشت آب فراهم آمده است. تیپ شیمیایى آب دریاچه تار، بر اساس مطالعات (لوفلروین، 1950) از نوع کلسیم، منیزیم، کربنات (3 – MgCO 3 (CaCO است. راه های دسترسی به دریاچه 1- شهر دماوند، آبادی چنار عربها، جاده معدن، آخر جاده خاکی، دریاچه تار. 2- از طریق جاده ای که از راه تهران – فیروزکوه و نقطه 98 کیلومتری آن یعنی دلیچای منشعب شده و از روستاهای یهر، لی پشت، مومج، دهنار و هویر عبور کرده و در 28 کیلومتری به دریاچه تار رسیده و از ضلع جنوبی آن عبور کرده به جاده ای که از طریق دماوند به دریاچه منتهی می شود متصل می گردد. 3- شهر دماوند، جاده فیروزکوه، جاده آسفالته آبادی آرو ادامه جاده خاکی، از آبادی آرو که رد شدید و پل دلیچای و دهنار را رد کردید به دریاچه هویر می رسید.