چرا حسادت می‌کنیم؟
چرا حسادت می‌کنیم؟
میلاد
شکیب
۱۳۹۵/۱۱/۲۵
11522
بار بازدید شده
why-do-we-envy-others
همه انسان‌ها در طول زندگی خود ممکن است به فردی دیگر حسادت کنند. این حس، حسی کاملا طبیعی در انسان است. اما چرا ما انسان‌ها حسادت می‌کنیم و اصولا حسادت چیست؟ در این مطلب درباره این موضوعات صحبت می‌کنیم.
4.94
میلاد شکیب
11522
چرا حسادت می‌کنیم؟
Vidoal
همه انسان‌ها در طول زندگی خود ممکن است به فردی دیگر حسادت کنند. این حس، حسی کاملا طبیعی در انسان است. اما چرا ما انسان‌ها حسادت می‌کنیم و اصولا حسادت چیست؟ در این مطلب درباره این موضوعات صحبت می‌کنیم.
آدمی در زندگی روزمره خود احساسات و عواطف مختلفی را تجربه می‌کند. برخی از این احساسات خوشایند هستند مانند عشق ورزیدن و برخی از این گرایشات روانی و عاطفی ناخوشایند هستند مانند حسادت. رشک یا حسادت یک حس آزاردهنده روانی است که در واقع می‌توان آن را ترکیبی از حس خودکم‌بینی و حقارت، عصبانیت، تنفر و کینه‌جویی دانست. حسادت باعث می‌شود فرد خود را نالایق، بی‌کفایت و ناقص تلقی کند و در کشمکشی درونی و روانی دائم خود را با دیگران مقایسه کند.
فرد حسود ناکامی‌ها و اشتباهات خود را مدام در ذهنش تکرار می‌کند و در مقابل موفقیت‌ها و کامیابی‌های دیگران را مانند پتکی گران بر سر خود می‌کوبد و بدین ترتیب توانایی خود را سرکوب می‌کند. فرد حسود نسبت به توانایی‌ها و قابلیت‌هایش دچار تردید می‌شود و دائم شخصیت وجودی خود را زیر سوال می‌برد.
ترس از مقایسه شدن یکی از عوامل مهم در ایجاد حس حسادت است؛ احساسی که در نتیجه کمبودهای فرد حسود نسبت به ویژگی، دستاورد یا داشته‌های برتر فردی دیگر به وجود می‌آید. افراد حسود اسیر حس بی‌کفایتی و ترس هستند و عامل اصلی در تشدید این حس عدم پذیرش مسئولیت این احساس آزاردهنده در آن‌هاست. بدین مفهوم که فرد حسود نمی‌‌خواهد زیر بار برود که این خود اوست که این حس ناخوشایند و منفی را در درون خود ایجاد کرده و مدام اطرافیان را در این موضوع مقصر می‌داند.
افراد حسود به شدت آسیب‌پذیر هستند. این افراد از نوعی آشفتگی درونی رنج می‌برند. حسادت نیز مانند هر نوع احساس دیگری در وجود آدمی درجات متفاوتی دارد. در درجه شدید رشک‌ورزی و حسادت فرد نه تنها برتری‌جویی نسبت به فرد مورد حسادت را خواهان است بلکه ناکامی و شکست او را نیز عمیقا خواستار می‌شود. این احساس بدخیم و رشدکننده تا جایی پیش می‌رود که فرد حسود سعی می‌کند به طرف مقابل خود آسیب برساند مثلا با بدگویی و تمسخر او تلاش می‌کند تا به هر نحوی طرف مقابل را ترور شخصیت کند.
ریشه‌های حسادت در احساس ناامنی و اصولا در نتیجه ترس از دست دادن ریشه گرفته است. حسادت با تکدر ذهن همراه است. فرد حسود از خوشبختی دیگران احساس نارضایتی می‌کند. این احساس منفی روابط او را با دیگران دچار اختلال می‌کند و همزمان کارکردهای و قابلیت‌های شخصی او را فلج خواهد کرد. فرد رشک‌برنده به جای تمرکز بر توانایی‌هایش و ایجاد حس رقابتی سازنده در خود به فکر ضربه زدن به طرف مقابل است. به‌تدریج او نسبت به خودش بی‌اعتماد شده و دچار ضعف شخصیت، خودکم‌بینی و حس حقارت می‌شود. باید توجه داشت که هر شخصی در زندگی این حس را به نوعی تجربه می‌کند و حسادت از لحاظ روانکاوی یک نوع حس طبیعی است اما اگر این حس در فردی قوت بگیرد، تا جایی که مدام در حال رشک بردن و غبطه خوردن باشد، حالتی مریض و بیمارگونه به خود می‌گیرد که نیازمند درمان است.
افراد حسود در جامعه و روابط اجتماعی‌شان منفور هستند پس لازم است که برای خلاصی از این حس ناخوشایند و آزاردهنده گامی موثر و مطمئن بردارند. حسادت ارثی نیست و نوعی حس اکتسابی است که فرد در محیط خانواده و اجتماع به آن مبتلا می‌شود، از این رو آموزش صحیح در خانواده و در سنین پایین برای کنترل حس حسادت و جایگزینی آن با حس رقابت و پذیرش ظرفیت‌ها و توانایی‌ها می‌تواند در آینده فرد را در کنترل این حس یاری برساند. خانواده‌هایی که عزت نفس و اعتماد به نفس فرزندان‌شان را خدشه‌دار می‌کنند ناخودآگاه آن‌ها را با دیگران مقایسه می‌کنند. والدینی که داشته‌های فرزندان افراد فامیل را مدام با فرزندان خودشان مقایسه می‌کنند و والدینی که بدون در نظر گرفتن شرایط و ویژگی‌های متفاوت شخصیتی افراد خواسته‌های نامعقول‌شان را به فرزندان‌شان دیکته می‌کنند، بذر حسادت و کینه‌ورزی را در نهال وجود کودکان‌شان می‌کارند و این حس خطرناک عاطفی در قلب این کودکان کمین می‌کند و در لحظه‌ای نامناسب چنان بر پیکره وجودی فرد لطمه می‌زند که ترمیم آن بسیار دشوار می‌شود.
بنابراین توقعات ما از هر فردی باید به اندازه توانایی‌ها و امکاناتش باشد. مقایسه کار درستی نیست چراکه شرایط یکسان نیست. پذیرش شخصیت وجودی خود، یعنی آن‌چه که هستیم، زندگی را برای ما لذت‌بخش‌تر می‌کند و روان ما را از مقایسه کردن با دیگران بر حذر می‌دارد. تنها رعایت چند نکته ساده برای رفع حس حسادت کافی است: داشته‌هایمان را قدر بدانیم، آن‌ها را یادداشت کنیم و برای آن‌ها شکرگذار کائنات باشیم. ایده‌آل‌گرا بودن خوب است اما یادمان باشد کمال مطلق در زندگی وجود ندارد. خوب و بد زندگی در هم تلفیق شده است. واقع‌بینی رمز موفقیت در زندگی است و ما را از حسادت دور می‌کند. آن‌چه که برای فردی مناسب است شاید در شرایط کنونی برای ما بسیار نامطلوب و نامناسب باشد. یادمان باشد که عکس‌های پروفایل همه از بهترین لحظات زندگی‌شان تشکیل شده و این همه زندگی آن‌ها نیست پس عکس آتلیه فتوشاپ شده دوست‌مان را با ظاهر خسته و بیمار خود مقایسه نکنیم. ارمغان حسادت، استرس و فشار روانی است و دستاورد استرس بیماری‌های قلبی- عروقی، سردرد، دیابت، چاقی و مرگ زودرس است. پس با خود مهربان باشیم و به جای حسادت به دیگران از زندگی کوتاه‌مان نهایت لذت را ببریم.
منابع: bustle/ psychologytoday/ knowmyself/ psychologytoday/ becomingminimalist/ psychologytoday
آدمی در زندگی روزمره خود احساسات و عواطف مختلفی را تجربه می‌کند. برخی از این احساسات خوشایند هستند مانند عشق ورزیدن و برخی از این گرایشات روانی و عاطفی ناخوشایند هستند مانند حسادت. رشک یا حسادت یک حس آزاردهنده روانی است که در واقع می‌توان آن را ترکیبی از حس خودکم‌بینی و حقارت، عصبانیت، تنفر و کینه‌جویی دانست. حسادت باعث می‌شود فرد خود را نالایق، بی‌کفایت و ناقص تلقی کند و در کشمکشی درونی و روانی دائم خود را با دیگران مقایسه کند.
فرد حسود ناکامی‌ها و اشتباهات خود را مدام در ذهنش تکرار می‌کند و در مقابل موفقیت‌ها و کامیابی‌های دیگران را مانند پتکی گران بر سر خود می‌کوبد و بدین ترتیب توانایی خود را سرکوب می‌کند. فرد حسود نسبت به توانایی‌ها و قابلیت‌هایش دچار تردید می‌شود و دائم شخصیت وجودی خود را زیر سوال می‌برد.
ترس از مقایسه شدن یکی از عوامل مهم در ایجاد حس حسادت است؛ احساسی که در نتیجه کمبودهای فرد حسود نسبت به ویژگی، دستاورد یا داشته‌های برتر فردی دیگر به وجود می‌آید. افراد حسود اسیر حس بی‌کفایتی و ترس هستند و عامل اصلی در تشدید این حس عدم پذیرش مسئولیت این احساس آزاردهنده در آن‌هاست. بدین مفهوم که فرد حسود نمی‌‌خواهد زیر بار برود که این خود اوست که این حس ناخوشایند و منفی را در درون خود ایجاد کرده و مدام اطرافیان را در این موضوع مقصر می‌داند.
افراد حسود به شدت آسیب‌پذیر هستند. این افراد از نوعی آشفتگی درونی رنج می‌برند. حسادت نیز مانند هر نوع احساس دیگری در وجود آدمی درجات متفاوتی دارد. در درجه شدید رشک‌ورزی و حسادت فرد نه تنها برتری‌جویی نسبت به فرد مورد حسادت را خواهان است بلکه ناکامی و شکست او را نیز عمیقا خواستار می‌شود. این احساس بدخیم و رشدکننده تا جایی پیش می‌رود که فرد حسود سعی می‌کند به طرف مقابل خود آسیب برساند مثلا با بدگویی و تمسخر او تلاش می‌کند تا به هر نحوی طرف مقابل را ترور شخصیت کند.
ریشه‌های حسادت در احساس ناامنی و اصولا در نتیجه ترس از دست دادن ریشه گرفته است. حسادت با تکدر ذهن همراه است. فرد حسود از خوشبختی دیگران احساس نارضایتی می‌کند. این احساس منفی روابط او را با دیگران دچار اختلال می‌کند و همزمان کارکردهای و قابلیت‌های شخصی او را فلج خواهد کرد. فرد رشک‌برنده به جای تمرکز بر توانایی‌هایش و ایجاد حس رقابتی سازنده در خود به فکر ضربه زدن به طرف مقابل است. به‌تدریج او نسبت به خودش بی‌اعتماد شده و دچار ضعف شخصیت، خودکم‌بینی و حس حقارت می‌شود. باید توجه داشت که هر شخصی در زندگی این حس را به نوعی تجربه می‌کند و حسادت از لحاظ روانکاوی یک نوع حس طبیعی است اما اگر این حس در فردی قوت بگیرد، تا جایی که مدام در حال رشک بردن و غبطه خوردن باشد، حالتی مریض و بیمارگونه به خود می‌گیرد که نیازمند درمان است.
افراد حسود در جامعه و روابط اجتماعی‌شان منفور هستند پس لازم است که برای خلاصی از این حس ناخوشایند و آزاردهنده گامی موثر و مطمئن بردارند. حسادت ارثی نیست و نوعی حس اکتسابی است که فرد در محیط خانواده و اجتماع به آن مبتلا می‌شود، از این رو آموزش صحیح در خانواده و در سنین پایین برای کنترل حس حسادت و جایگزینی آن با حس رقابت و پذیرش ظرفیت‌ها و توانایی‌ها می‌تواند در آینده فرد را در کنترل این حس یاری برساند. خانواده‌هایی که عزت نفس و اعتماد به نفس فرزندان‌شان را خدشه‌دار می‌کنند ناخودآگاه آن‌ها را با دیگران مقایسه می‌کنند. والدینی که داشته‌های فرزندان افراد فامیل را مدام با فرزندان خودشان مقایسه می‌کنند و والدینی که بدون در نظر گرفتن شرایط و ویژگی‌های متفاوت شخصیتی افراد خواسته‌های نامعقول‌شان را به فرزندان‌شان دیکته می‌کنند، بذر حسادت و کینه‌ورزی را در نهال وجود کودکان‌شان می‌کارند و این حس خطرناک عاطفی در قلب این کودکان کمین می‌کند و در لحظه‌ای نامناسب چنان بر پیکره وجودی فرد لطمه می‌زند که ترمیم آن بسیار دشوار می‌شود.
بنابراین توقعات ما از هر فردی باید به اندازه توانایی‌ها و امکاناتش باشد. مقایسه کار درستی نیست چراکه شرایط یکسان نیست. پذیرش شخصیت وجودی خود، یعنی آن‌چه که هستیم، زندگی را برای ما لذت‌بخش‌تر می‌کند و روان ما را از مقایسه کردن با دیگران بر حذر می‌دارد. تنها رعایت چند نکته ساده برای رفع حس حسادت کافی است: داشته‌هایمان را قدر بدانیم، آن‌ها را یادداشت کنیم و برای آن‌ها شکرگذار کائنات باشیم. ایده‌آل‌گرا بودن خوب است اما یادمان باشد کمال مطلق در زندگی وجود ندارد. خوب و بد زندگی در هم تلفیق شده است. واقع‌بینی رمز موفقیت در زندگی است و ما را از حسادت دور می‌کند. آن‌چه که برای فردی مناسب است شاید در شرایط کنونی برای ما بسیار نامطلوب و نامناسب باشد. یادمان باشد که عکس‌های پروفایل همه از بهترین لحظات زندگی‌شان تشکیل شده و این همه زندگی آن‌ها نیست پس عکس آتلیه فتوشاپ شده دوست‌مان را با ظاهر خسته و بیمار خود مقایسه نکنیم. ارمغان حسادت، استرس و فشار روانی است و دستاورد استرس بیماری‌های قلبی- عروقی، سردرد، دیابت، چاقی و مرگ زودرس است. پس با خود مهربان باشیم و به جای حسادت به دیگران از زندگی کوتاه‌مان نهایت لذت را ببریم.
منابع: bustle/ psychologytoday/ knowmyself/ psychologytoday/ becomingminimalist/ psychologytoday
اگر این مطلب برای شما مفید بوده، از ویدوآل حمایت کنید
کلیک کنید
سوالات و نظرات کاربران
0
دختر آفتاب
یکشنبه، ۰۳ شهریور ۱۳۹۸
سلام. به نظر من حسادت یک حس طبیعی هست. که البته باید کنترلش کرد و زیاد بهش فکر نکرد. من قبلا اینجور نبودم ولی جدیدا کمی حسود شدم. چون میبینم خدا صدامو نمیشنوه. به خدا هم سن و سال های من همشون زندگی و تفریح دارن ولی من با این که تلاش میکنم ولی نه زندگی نه شغلی. نه یه همسر یا همدم خوب و همیشه تنهام
0
فاطمه
دوشنبه، ۲۱ مرداد ۱۳۹۸
سلام من حس میکنم خیلی حسودم اخه اصلا دوسندارم کسی ب همسرم توجه کنه حتی خواهرش وقتی از خواهرش حرف میزنه خــــــــــیلی ناراحت میشم و اصلا دست خودم نیست دوسندارم حتی بهش نزدیک بشع این رفتارم و حرفایی ک میزنم همیشه باعث ناراحتیش میشع...اون همیشه رفتارش خــــــــیلی باهام خوبا و من همیشه بعد حرفامون شرمندش میشم حس میکگم خیلی زیلدروی میکنم چیکار کنم😔😔😔😭
0
mehran
چهارشنبه، ۰۵ اردیبهشت ۱۳۹۷
بسیار متن زیبایی خصوصا قسمتی که به جای حسادت به دیگران از زنگی کوتاه خود لذت ببریم
0
هستی علیجانی
سه شنبه، ۲۴ اسفند ۱۳۹۵
به نظر من حسادت از کمبود محبت و عاطفه نشأت میگیره اما قابل کنترل هست البته اطرافیان در کنترل این حس منفی و تبدیل اون به یک احساس مثبت کمک بسیاری میتونه بکنه اونم فقط با محبت کردن و نادیده نگرفتن شخص حسود
1
نرگس ابارشی
دوشنبه، ۲۳ اسفند ۱۳۹۵
حسادت رفتار طبیعیه ولی میشه کنترلش کرد . اغلب بخاطر شکست های خود و موفقیت طرف خود میتونه باشه چه بهترین نزدیکان و خانوادت باشن چه بهترین دوست .. ولی خب خدا هم هوای تو رو خواهد داشت
0
Sahar
شنبه، ۱۴ اسفند ۱۳۹۵
در برابر رفتار فرد حسود چه رفتاری درسته؟ مخصوصا اگر نشه اون فرد رو از خود دور کرد، مثلا قوم و خویش باشه.
0
sepehr manafi
شنبه، ۰۷ اسفند ۱۳۹۵
حسادت به اخلاقی ربط داره که آدم از بچگی یاد میگیره.
0
مرتضی تبریزی
شنبه، ۰۷ اسفند ۱۳۹۵
به نظر من حسادت ذاتیه و هر فردی داره . بستگی به افراد و ظرفیت های درون افراد داره که چطور استفاده بشه
0
بنیامین عزیزطولی
شنبه، ۰۷ اسفند ۱۳۹۵
حسادت به درونیات فرد مربوط میشه و اگه خفیف و متعادل باشه، میتونه باعث پیشرفت ادم بشه؛ اما اگه شدید و بیمارگونه باشه، نیاز به درمان روانی داره.
1
مهدی جوادنیا
جمعه، ۰۶ اسفند ۱۳۹۵
پیرو مقاله خوب شما
ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خودمان مقایسه نکنیم
0
amir rostamabadi
چهارشنبه، ۰۴ اسفند ۱۳۹۵
جدیدا من خیلی حسود شدم راهی هست برای درمان؟
0
اسامه شمس
سه شنبه، ۰۳ اسفند ۱۳۹۵
حسادت چیزیه که تو ذات انسان هاست
0
hossin .k
یکشنبه، ۰۱ اسفند ۱۳۹۵
ببخشید اگه این متن هارو ب ویس تبدیل کنیین عای میشخ
0
حسین
جمعه، ۲۹ بهمن ۱۳۹۵
یکی از قشنگترین متن های بود که تو زندگیم خوندم
0
مصطفی
چهارشنبه، ۲۷ بهمن ۱۳۹۵
واقعا از اون 6 تا منبع استفاده کردید و نتیجه اش شد این؟
0
حامد110
سه شنبه، ۲۶ بهمن ۱۳۹۵
سلام وقت بخیر
بسیار ممنونم از مطالب زیبایی که میذارید
بله حسادت به نوعی بزرگترین ضعف اخلاقی است که ریشه در روان و تربیت غلط ماداشته و
به نظرمن بالاترین توهینی که ما میتوانیم به
خودمان بکنیم این است که دیگران را با
خودمان مقایسه کنیم
مقایسه زشت ترین رفتاری است که یک انسان
میتواندباخودش بکند
سپاس
0
حامدفیالی
سه شنبه، ۲۶ بهمن ۱۳۹۵
سلام وقت بخیر
بسیار ممنونم از مطالب زیبایی که میذارید
بله حسادت به نوعی بزرگترین ضعف اخلاقی است که ریشه در روان و تربیت غلط ماداشته و
به نظرمن بالاترین توهینی که ما میتوانیم به
خودمان بکنیم این است که دیگران را با
خودمان مقایسه کنیم
مقایسه زشت ترین رفتاری است که یک انسان
میتواندباخودش بکند
سپاس
0
Analyst chemist
سه شنبه، ۲۶ بهمن ۱۳۹۵
حسادت چیز خوبی نیست، اما چطور یک فرد میتونه نسبت به بی عدالتی ها در اطرافش بی تفاوت باشه؟ نسبت به اینکه افرادی نالایق به مدارج عالیتر می رسند و افراد با استعداد به هیچ جا... نمی دانم چطور میشه این دو حس رو از همدیگر تفکیک کرد؟!
0
محبوبه قلی پور
دوشنبه، ۲۵ بهمن ۱۳۹۵
حسادت از خود کم بینی میاد.اگه هرکس خودشو بشناسه وتوانمندیهاشو باور بکنه دچار حسادت نمیشه.چون با حسادت آرامش روح وروان آدم ازبین می ره
0
مریم صالحی
دوشنبه، ۲۵ بهمن ۱۳۹۵
تربیت و اتفاقات هشت سال اول زندگی نقش اساسی در شکل گیری حرمت نفس افراد دارد. اگر کسی از حرمت نفس مطلوب برخوردار باشد دچار حسادت و تبعاتش نخواهد شد.متن حسادت رو خیلی خوب ریشه یابی کرده است.
نويسنده
میلاد شکیب
تامین و مدیریت محتوا حرفه اصلی‌ام است؛ فرقی نمی‌کند در یک نشریه یا در فضای آنلاین. آن‌چه مهم است دقت در نوشتن، استفاده از منابع معتبر، بهره‌گیری از یک زبان ساده و روان و تامین محتوای کاربردی است.
