استارشات؛ پروژه بلندپروازانه استیون هاوکینگ و مارک زاکربرگ
Starshot-Project
راکتهای کوچک به فضا فرستاده میشوند تا از دنیای دور از دسترس ما اطلاعات ارزشمندی را به زمین مخابره کنند. در این مطلب میخواهیم در مورد پروژه مشترک استیون هاوکینگ و مارک زاکربرگ صحبت کنیم.
4.32
میلاد شکیب
7276
استارشات؛ پروژه بلندپروازانه استیون هاوکینگ و مارک زاکربرگ
Vidoal
دنیای بیکران کهکشان همیشه ذهن بیتاب بشر را به خود جلب کرده و آرزوی کشف ماورای این منظومه شمسی یک آرمان دیرینه در نهاد جستوجوگر آدمی است. راکتهای کوچک به فضا فرستاده میشوند تا از دنیای دور از دسترس ما اطلاعات ارزشمندی را به زمین مخابره کنند. در این مطلب میخواهیم در مورد پروژه مشترک استیون هاوکینگ و مارک زاکربرگ صحبت کنیم.
جدای از همه تلاشهای انسان یکی از بلندپروازانهترین و بزرگترین پروژههای کاوش فضایی در طول تاریخ قرار است بهزودی اجرا شود. پروفسور استیون هاوکینگ و حامیان او مانند سرمایهگذاران پروژههای اینترنتی نظیر یوری میلنر و مارک زاکربرگ قصد دارند نانوکرفتهایی را به عمق فضا ارسال کنند تا دورافتادهترین و دور از دسترسترین مناطق جهان هستی را که تا به حال هیچ انسانی بدان دست نیافته کشف کنند. این پروژه عظیم و حیرتآور میتواند بسیاری از رازهای هستی را برای آدمی برملا سازد و با ارسال عکسهایی از مناطقی که امکان زیست و حیات در آنجا وجود دارد، تحولی شگرف در زندگی نسل بشر پدید آورد.
پروفسور هاوکینگ در مورد این پروژه میگوید: «چیزی که ما را منحصربهفرد کرده فائق آمدن بر محدودیتهای موجود است. نیروی گرانش و جاذبه ما را روی زمین نگه داشته با این حال ما امکان پرواز داریم. چگونه از این محدودیت ها فراتر برویم؟ با نیروی ذهن و با ماشینآلات». او در ادامه میافزاید: «آنچه که محدودیت بین ما و ستارگان محسوب میشود یک فضای خالی بسیار بزرگ است. اما اکنون ما میتوانیم بر این محدودیت فائق بیائیم. با پرتوهای نوری، بادبانهای نوری و سفینههای فضایی بسیار سبک میتوان بر این محدودیتها غلبه کرد. این پروژه یک جهش بزرگ به سمت کشف رموز جهان هستی است. ما انسان هستیم و ماهیت انسان پرواز و پیشرفت است».
این پروژه بیسابقه و شگفتآور استارشات (The Starshot Project) نام دارد. مدیران پروژه استارشات امیدوارند بتوانند روباتهای بسیار کوچکی را خارج از سامانه آلفا قنطورس یعنی ۲۵ تریلیون مایل دورتر بفرستد. آلفا قنطورس یک ستاره دوتایی است که به همراه کوتوله سرخ پروکسیما قنطورس یا آلفا قنطورس سی، یک سامانه سهگانه را تشکیل میدهد. این سامانه، از همه ستارهها به منظومه خورشیدی ما نزدیکتر است و با چشم غیرمسلح به صورت چهارمین ستاره درخشان آسمان شب دیده میشود. در شرایط طبیعی و تجهیزات امروزی ممکن است چنین کاری ۳۰ هزار سال طول بکشد اما دستاندرکاران این پروژه امیدوارند این زمان را به ۲۰ سال تقلیل دهند. این راکتهای کوچک در بلندپروازانهترین و عظیمترین پروژه فضایی تاریخ قرار است از مناطق دورافتاده و بسیار دور کهکشان اطلاعات و عکسهایی را به زمین بفرستند.
دانشمندان معتقدند ممکن است سامانه آلفا قنطورس دارای سیارهای مشابه زمین باشد که امکان سکونت در آن وجود داشته باشد. این سفینه قادر است عکسهایی را از مناطقی که امکان حیات بالقوه در آنها وجود دارد به زمین ارسال کند. یوری میلنر در این خصوص گفته که این سفینهها در حد نانو هستند و وزنشان در حد گرم است. سیستم این سفینههای فضایی براساس پرتوهای نوری متراکم شده عمل میکنند و سرعت آنها ۲۵ درصد سرعت نور خواهد بود. این سفینه قادر است اطلاعاتی از سیارههای موجود و دادههای علمی به زمین مخابره کند. دکتر میلنر میگوید: «داستان نسل بشر یکی از بزرگترین جهشهاست. امروز در حال آماده شدن برای یک جهش بزرگ دیگر هستیم، جهشی به سمت ستارهها. پرسش اینجاست که آیا ما میتوانیم به ستارهها دسترسی پیدا کنیم و آیا این کشف بزرگ در طول عمر ما رخ خواهد داد؟».
این راکتهای کوچک توسط رایانه طراحی میشوند و به قرصهای سیلیکونی وصل میشوند. در حقیقت این راکتها خود نوعی رایانهاند که بسیار کوچک شدهاند. دوربینها، پیشرانه، منبع تغذیه، تجهیزات ناوبری و اسکنرها همگی روی یک تراشه بسیار کوچک تعبیه شدهاند که این کاوش فضایی را مقدور میسازد. در حالی که هنوز ابهاماتی مبنی بر صرفه اقتصادی و امکانپذیر بودن این پروژه وجود دارد، مقدمات اجرایی این پروژه عظیم در حال اجراست و مراحل آمادهسازی و انتخاب تیم همکاریکننده تا حدود زیادی انجام شده است. بسیاری از دانشمندان ناسا در این پروژه همکاری دارند و مسئولیت اصلی پروژه با پروفسور استیون هاوکینگ بزرگ است که یوری میلنر و مارک زاکربرگ میلیونر، سرمایهگذاران و حامیان مالی این پروژه حیرتآور و بینظیر که ۱۰۰ میلیون دلار هزینه خواهد داشت، هستند. این اولین بار نیست که میلنر و هاوکینگ در پروژهای با هم همکاری دارند، پیش از این نیز دو پروژه عظیم و چندصد میلیون دلاری با حضور هاوکینگ و میلنر به سرانجام رسیده است.
منابع: telegraph/ scientificamerican/ sciencealert/ independent/ space
جدای از همه تلاشهای انسان یکی از بلندپروازانهترین و بزرگترین پروژههای کاوش فضایی در طول تاریخ قرار است بهزودی اجرا شود. پروفسور استیون هاوکینگ و حامیان او مانند سرمایهگذاران پروژههای اینترنتی نظیر یوری میلنر و مارک زاکربرگ قصد دارند نانوکرفتهایی را به عمق فضا ارسال کنند تا دورافتادهترین و دور از دسترسترین مناطق جهان هستی را که تا به حال هیچ انسانی بدان دست نیافته کشف کنند. این پروژه عظیم و حیرتآور میتواند بسیاری از رازهای هستی را برای آدمی برملا سازد و با ارسال عکسهایی از مناطقی که امکان زیست و حیات در آنجا وجود دارد، تحولی شگرف در زندگی نسل بشر پدید آورد.
پروفسور هاوکینگ در مورد این پروژه میگوید: «چیزی که ما را منحصربهفرد کرده فائق آمدن بر محدودیتهای موجود است. نیروی گرانش و جاذبه ما را روی زمین نگه داشته با این حال ما امکان پرواز داریم. چگونه از این محدودیت ها فراتر برویم؟ با نیروی ذهن و با ماشینآلات». او در ادامه میافزاید: «آنچه که محدودیت بین ما و ستارگان محسوب میشود یک فضای خالی بسیار بزرگ است. اما اکنون ما میتوانیم بر این محدودیت فائق بیائیم. با پرتوهای نوری، بادبانهای نوری و سفینههای فضایی بسیار سبک میتوان بر این محدودیتها غلبه کرد. این پروژه یک جهش بزرگ به سمت کشف رموز جهان هستی است. ما انسان هستیم و ماهیت انسان پرواز و پیشرفت است».
این پروژه بیسابقه و شگفتآور استارشات (The Starshot Project) نام دارد. مدیران پروژه استارشات امیدوارند بتوانند روباتهای بسیار کوچکی را خارج از سامانه آلفا قنطورس یعنی ۲۵ تریلیون مایل دورتر بفرستد. آلفا قنطورس یک ستاره دوتایی است که به همراه کوتوله سرخ پروکسیما قنطورس یا آلفا قنطورس سی، یک سامانه سهگانه را تشکیل میدهد. این سامانه، از همه ستارهها به منظومه خورشیدی ما نزدیکتر است و با چشم غیرمسلح به صورت چهارمین ستاره درخشان آسمان شب دیده میشود. در شرایط طبیعی و تجهیزات امروزی ممکن است چنین کاری ۳۰ هزار سال طول بکشد اما دستاندرکاران این پروژه امیدوارند این زمان را به ۲۰ سال تقلیل دهند. این راکتهای کوچک در بلندپروازانهترین و عظیمترین پروژه فضایی تاریخ قرار است از مناطق دورافتاده و بسیار دور کهکشان اطلاعات و عکسهایی را به زمین بفرستند.
دانشمندان معتقدند ممکن است سامانه آلفا قنطورس دارای سیارهای مشابه زمین باشد که امکان سکونت در آن وجود داشته باشد. این سفینه قادر است عکسهایی را از مناطقی که امکان حیات بالقوه در آنها وجود دارد به زمین ارسال کند. یوری میلنر در این خصوص گفته که این سفینهها در حد نانو هستند و وزنشان در حد گرم است. سیستم این سفینههای فضایی براساس پرتوهای نوری متراکم شده عمل میکنند و سرعت آنها ۲۵ درصد سرعت نور خواهد بود. این سفینه قادر است اطلاعاتی از سیارههای موجود و دادههای علمی به زمین مخابره کند. دکتر میلنر میگوید: «داستان نسل بشر یکی از بزرگترین جهشهاست. امروز در حال آماده شدن برای یک جهش بزرگ دیگر هستیم، جهشی به سمت ستارهها. پرسش اینجاست که آیا ما میتوانیم به ستارهها دسترسی پیدا کنیم و آیا این کشف بزرگ در طول عمر ما رخ خواهد داد؟».
این راکتهای کوچک توسط رایانه طراحی میشوند و به قرصهای سیلیکونی وصل میشوند. در حقیقت این راکتها خود نوعی رایانهاند که بسیار کوچک شدهاند. دوربینها، پیشرانه، منبع تغذیه، تجهیزات ناوبری و اسکنرها همگی روی یک تراشه بسیار کوچک تعبیه شدهاند که این کاوش فضایی را مقدور میسازد. در حالی که هنوز ابهاماتی مبنی بر صرفه اقتصادی و امکانپذیر بودن این پروژه وجود دارد، مقدمات اجرایی این پروژه عظیم در حال اجراست و مراحل آمادهسازی و انتخاب تیم همکاریکننده تا حدود زیادی انجام شده است. بسیاری از دانشمندان ناسا در این پروژه همکاری دارند و مسئولیت اصلی پروژه با پروفسور استیون هاوکینگ بزرگ است که یوری میلنر و مارک زاکربرگ میلیونر، سرمایهگذاران و حامیان مالی این پروژه حیرتآور و بینظیر که ۱۰۰ میلیون دلار هزینه خواهد داشت، هستند. این اولین بار نیست که میلنر و هاوکینگ در پروژهای با هم همکاری دارند، پیش از این نیز دو پروژه عظیم و چندصد میلیون دلاری با حضور هاوکینگ و میلنر به سرانجام رسیده است.
منابع: telegraph/ scientificamerican/ sciencealert/ independent/ space
اگر این مطلب برای شما مفید بوده، از ویدوآل حمایت کنید
کلیک کنید
سوالات و نظرات کاربران
-1
علی اکبر ظهرابی
چهارشنبه، 18 اسفند 1395
فکر سفر به ماه رو میکنم ولی به بقیه فضا رو محال میدونم
-1
Analyst chemist
پنج شنبه، 23 دی 1395
به نظرم این قسمت متن کاملا اشتباه ترجمه شده یا شاید در متن اصلی هم اشتباه وجود داره. یعنی چی که "این سفینه ها در حد نانو هستند و وزن شان در حد گرم است"؟؟!!!!! این جمله کاملا بی معنی است... اولا منظور از اینکه "در حد نانو هستند" یعنی چه؟ آیا میخواسته بگه ابعاد سفینه در حد "نانومتر" است؟ در این صورت، اگر سفینه ها در حد نانومتر باشند، دیگر وزن شان بعید است در حد گرم باشد (یک محاسبه ی سرانگشتی مشخص می کند که چگالی چنین جسمی باید در مقیاس یک میلیون تن بر سانتی متر مکعب باشد که محال است!). اونچه که من از شکل ها و متن متوجه میشم اینه که سفینه هایی کوچک و سبک در حد چند گرم با استفاده از فن آوری نانو قرار است ساخته شود. نه اینکه خود سفینه در حد نانو باشد بلکه در ساخت بخش های مختلف آن از نانوتکنولوژی استفاده خواهد شد.
-1
مصطفی کهن
دوشنبه، 29 آذر 1395
هنوز خیلی جا داره برای اکتشافات علمی بیشتر. روزی برسه که همه بتونن مسافرت فضایی برن
-1
هادي اصفهاني
چهارشنبه، 24 آذر 1395
هر قوت ميخواستن اين راكت ها رو بفرستن حتما اطلاع بدهيد.اگه واقعا با يك چهارم سرعت نور حركت مي كنه خيلي شگفت انگيزه
-1
حامد
دوشنبه، 19 مهر 1395
واقعن حیرت آور و هیجان انگیزه.نگاه کردن به آسمون همیشه واسه من آرامش بخش ترین و جذاب ترین کار بوده و هست.امیدوارم این پروژه به زودی عملی بشه.
نويسنده
میلاد شکیب
تامین و مدیریت محتوا حرفه اصلیام است؛ فرقی نمیکند در یک نشریه یا در فضای آنلاین. آنچه مهم است دقت در نوشتن، استفاده از منابع معتبر، بهرهگیری از یک زبان ساده و روان و تامین محتوای کاربردی است.
گردآورنده
زنده یاد افشین ذریه
متاسفانه افشین عزیز در دوم اردیبهشت 1401در اثر بیماری فوت کرد، سایت ویدوآل یادگاری از تلاش او برای اشاعه علم هست، تمام محتوای علمی تولید شده حاصل زحمات او و دیگر اعضای سایت ویدوآل میباشد، نامش نیک.