چرا برخی افراد همیشه دیر می‌کنند؟
چرا برخی افراد همیشه دیر می‌کنند؟
میلاد
شکیب
۱۳۹۶/۰۱/۱۸
5316
بار بازدید شده
why-some-people-are-always-late
در این مطلب درباره این موضوع بحث می‌کنیم که چرا برخی افراد همیشه دیر می‌کنند؟
4.8
میلاد شکیب
5316
چرا برخی افراد همیشه دیر می‌کنند؟
Vidoal
مسئله دیر رسیدن به قراری یا تاخیر در انجام کاری امری عادی در زندگی روزمره است که همه ما آن را تجربه کرده‌ایم. با این حال، برای برخی از افراد این موضوع تبدیل به امری همیشگی و دائمی شده است. در این مطلب درباره این موضوع بحث می‌کنیم که چرا برخی افراد همیشه دیر می‌کنند؟
برخی از افراد همیشه دیر می‌کنند. احتمالا شما هم افرادی را می‌شناسید که سر ساعت مقرر نمی‌رسند و همیشه پس از ۲۰ دقیقه تاخیر می‌رسند و برای تاخیر خود بهانه‌های مختلفی می‌آورند. شاید خود شما هم از چنین مشکلی رنج می‌برید. احتمالا مهم نیست که چند تا آلارم ساعت یا زنگ‌های یادآوری‌کننده برای انجام به‌موقع کارها یا رسیدن سروقت به قرارها دارید؛ در نهایت شما همان ساعت مقرر تازه از خانه بیرون می‌روید و قطعا تاخیر دارید. پژوهش‌های زیادی به‌منظور یافتن پاسخ این موضوع که چرا برخی همیشه دیر می‌کنند انجام شده است.
آلفی کان (Alfie Kohn)، نویسنده و مدرس حوزه رفتارهای انسانی، در مطلبی در وب‌سایت Psychology Today بیان میکند که اینکه بگوییم این افراد «بی‌ملاحظه و بیفکر» هستند حرف درستی است اما این صفات دلیل تاخیر و دیر کردن آن‌ها را بیان نمی‌کند. کان دلایل مختلفی را در مورد مسئله تاخیر مزمن برخی افراد بیان میکند از جمله اینکه: آن‌ها از توجهی که پس از ورود به آن‌ها می‌شود لذت می‌برند، آن‌ها بیش از حد درگیر خود و زندگی خود هستند و گاهی فکر می‌کنند دیر رسیدن نوعی شخصیت اجتماعی می‌آورد.
با این وجود، او اشاره میکند که این دلایل را نمی‌توان به افرادی تعمیم داد که در مواردی دیر می‌کنند که برای آن‌ها دردسرساز و ناراحت‌کننده است. برای مثال، این افراد پرواز خود را از دست می‌دهند و از رسیدن به برنامه‌ای که بی‌نهایت دوست دارند در آن حضور داشته باشند جا می‌مانند. برخی از افراد دائما ساعت خود را چک می‌کنند تا به قرار یا کار خود سر موقع برسند در حالی که برخی دیگر از نظر کان اصلا در انجام چنین کاری مهارت ندارند. او می‌نویسد: «شاید آن‌ها خود را غرق کاری که در آن لحظه مشغول انجام آن‌اند می‌کنند و تا لحظه مقرر ساعت را نگاه نمی‌کنند».
شیوه‌ای که زمان را مدیریت می‌کنیم مشکل دارد.
امیلی والدون (Emily Waldun) و مارک مک‌دانیل (Mark McDaniel)، دو روان‌شناس دانشگاه واشنگتون، در سال ۲۰۱۶ این نظریه را بررسی کردند و آن را با نام حافظه آینده‌نگر مبتنی بر زمان (Time-Based Prospective Memory) یا TBPM توصیف کردند. آن‌ها آزمایشی را ترتیب دادند و از شرکت‌کنندگان خواستند در زمانی مشخص کاری را انجام دهند. شرکت‌کنندگان می‌توانستند در طول انجام کار زمان را چک کنند. فعالیت‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده بود که شرکت‌کنندگان غرق انجام فعالیت‌هایی نظیر حل کردن یک پازل شوند و در نتیجه زمان را چک نکنند. نتایج نشان داد که برخی از افراد به‌وضوح بهتر از برخی دیگر زمان را تخمین می‌زنند.
این وضعیت شبیه زمانی است که شما غرق در اینستاگرام یا مطالعه اخبار می‌شوید. ممکن است شما صبح وقتی در تخت‌خواب هستید فقط ۵ دقیقه زمان تا آماده شدن برای رفتن به سر کار داشته باشید. با این حال وقتی که فکر می‌کنید این ۵ دقیقه تمام شده در واقع ۲۰ دقیقه زمان سپری شده است. طبق گفته‌های دکتر سوزان کراوس وایت‌بورن (Susan Krauss Whitbourne)، استاد علوم روانی و مغزی در دانشگاه امهرست ایالت ماساچوست، افرادی که در انجام وظایفی که نیازمند حافظه آینده‌نگر مبتنی بر زمان است توانمند هستند در تنظیم زمان مورد نیاز برای انجام کارهای مختلف عمل‌کرد بهتری دارند. او در مطلبی در وب‌سایت Psychology Today می‌نویسد که آن‌چه اهمیت دارد توانایی افراد در تخمین زمان مورد نیاز برای انجام هر کار است.
برای مثال، ممکن است شما با استفاده از گوگل مپز (Google Maps) در تخمین زمان مورد نیاز برای رفتن به مکانی مشخص توانمند باشید اما اتفاقاتی را که در طول راه، مانند گفت‌وگو با آشنایی که در راه می‌بینید یا تاخیر مترو، می‌افتد به حساب نیاورده باشید. در این حالت شما یک برنامه مشخص دارید که البته با واقعیت بیرونی سازگار نیست.
ممکن است این مسئله ناشی از شخصیت ما باشد.
وایت‌بورن می‌گوید که روان‌شناسان فرویدی معتقدند تاخیر بیش از اندازه در افرادی پدیدار می‌شود که تمایل‌های خودویران‌گری دارند و در نتیجه در چرخه تاخیر کردن و مجازات خود برای آن گیر می‌کنند. همچنین کان در این مورد بحث میکند که تاخیر داشتن میتواند خیلی ساده مربوط به نداشتن نظم شخصی باشد. در این حالت افراد به‌سختی می‌توانند دل از کاری بکنند که از آن لذت می‌برد یا دست از کاری که باید آن را انجام دهند بکشند.
آدوری دورایاپاه-هریسون (Adoree Durayappah-Harrison)، نویسنده و روان‌شناس، در مطلبی در وب‌سایت Psychology Today بیان میکند که برای بعضی از افراد از دیر رسیدن به‌عنوان راه حلی جایگزین برای زود رسیدن استفاده می‌کنند. این نوع از افراد اصلا دوست ندارند زود برسند و از انتظار کشیدن احساس خوبی به آن‌ها دست نمی‌دهد به همین دلیل معمولا به قرارها و کارهای خود دیر می‌رسند.
همچنین از منظر دیگری می‌توان به این موضوع نگاه کرد. در مقاله‌ای که در نیویورک تایمز به چاپ رسیده، مطرح می‌شود که دیر کردن و با تاخیر رسیدن از خوش‌بینی ناشی می‌شود. برای مثال فرد فکر میکند اگر همه چیز طبق روال پیش برود رفت‌وآمد ۲۵ دقیقه‌ای او فقط ۱۰ دقیقه طول خواهد کشید. در نتیجه این خوش‌بینی در زمانبندی، او همیشه دیر می‌رسید.
در هر صورت، دلایل زیادی وجود دارد که با آن‌ها می‌توان مسئله دیر رسیدن و تاخیر را تحلیل و ارزیابی کرد. نظر شما در این باره چیست؟ آیا شما فردی را می‌شناسید که چنین ویژگی‌هایی دارد؟ به نظر شما دلیل دیر کردن یا تاخیر دائمی افراد چیست؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما درمیان بگذارید.
برخی از افراد همیشه دیر می‌کنند. احتمالا شما هم افرادی را می‌شناسید که سر ساعت مقرر نمی‌رسند و همیشه پس از ۲۰ دقیقه تاخیر می‌رسند و برای تاخیر خود بهانه‌های مختلفی می‌آورند. شاید خود شما هم از چنین مشکلی رنج می‌برید. احتمالا مهم نیست که چند تا آلارم ساعت یا زنگ‌های یادآوری‌کننده برای انجام به‌موقع کارها یا رسیدن سروقت به قرارها دارید؛ در نهایت شما همان ساعت مقرر تازه از خانه بیرون می‌روید و قطعا تاخیر دارید. پژوهش‌های زیادی به‌منظور یافتن پاسخ این موضوع که چرا برخی همیشه دیر می‌کنند انجام شده است.
آلفی کان (Alfie Kohn)، نویسنده و مدرس حوزه رفتارهای انسانی، در مطلبی در وب‌سایت Psychology Today بیان میکند که اینکه بگوییم این افراد «بی‌ملاحظه و بیفکر» هستند حرف درستی است اما این صفات دلیل تاخیر و دیر کردن آن‌ها را بیان نمی‌کند. کان دلایل مختلفی را در مورد مسئله تاخیر مزمن برخی افراد بیان میکند از جمله اینکه: آن‌ها از توجهی که پس از ورود به آن‌ها می‌شود لذت می‌برند، آن‌ها بیش از حد درگیر خود و زندگی خود هستند و گاهی فکر می‌کنند دیر رسیدن نوعی شخصیت اجتماعی می‌آورد.
با این وجود، او اشاره میکند که این دلایل را نمی‌توان به افرادی تعمیم داد که در مواردی دیر می‌کنند که برای آن‌ها دردسرساز و ناراحت‌کننده است. برای مثال، این افراد پرواز خود را از دست می‌دهند و از رسیدن به برنامه‌ای که بی‌نهایت دوست دارند در آن حضور داشته باشند جا می‌مانند. برخی از افراد دائما ساعت خود را چک می‌کنند تا به قرار یا کار خود سر موقع برسند در حالی که برخی دیگر از نظر کان اصلا در انجام چنین کاری مهارت ندارند. او می‌نویسد: «شاید آن‌ها خود را غرق کاری که در آن لحظه مشغول انجام آن‌اند می‌کنند و تا لحظه مقرر ساعت را نگاه نمی‌کنند».
شیوه‌ای که زمان را مدیریت می‌کنیم مشکل دارد.
امیلی والدون (Emily Waldun) و مارک مک‌دانیل (Mark McDaniel)، دو روان‌شناس دانشگاه واشنگتون، در سال ۲۰۱۶ این نظریه را بررسی کردند و آن را با نام حافظه آینده‌نگر مبتنی بر زمان (Time-Based Prospective Memory) یا TBPM توصیف کردند. آن‌ها آزمایشی را ترتیب دادند و از شرکت‌کنندگان خواستند در زمانی مشخص کاری را انجام دهند. شرکت‌کنندگان می‌توانستند در طول انجام کار زمان را چک کنند. فعالیت‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده بود که شرکت‌کنندگان غرق انجام فعالیت‌هایی نظیر حل کردن یک پازل شوند و در نتیجه زمان را چک نکنند. نتایج نشان داد که برخی از افراد به‌وضوح بهتر از برخی دیگر زمان را تخمین می‌زنند.
این وضعیت شبیه زمانی است که شما غرق در اینستاگرام یا مطالعه اخبار می‌شوید. ممکن است شما صبح وقتی در تخت‌خواب هستید فقط ۵ دقیقه زمان تا آماده شدن برای رفتن به سر کار داشته باشید. با این حال وقتی که فکر می‌کنید این ۵ دقیقه تمام شده در واقع ۲۰ دقیقه زمان سپری شده است. طبق گفته‌های دکتر سوزان کراوس وایت‌بورن (Susan Krauss Whitbourne)، استاد علوم روانی و مغزی در دانشگاه امهرست ایالت ماساچوست، افرادی که در انجام وظایفی که نیازمند حافظه آینده‌نگر مبتنی بر زمان است توانمند هستند در تنظیم زمان مورد نیاز برای انجام کارهای مختلف عمل‌کرد بهتری دارند. او در مطلبی در وب‌سایت Psychology Today می‌نویسد که آن‌چه اهمیت دارد توانایی افراد در تخمین زمان مورد نیاز برای انجام هر کار است.
برای مثال، ممکن است شما با استفاده از گوگل مپز (Google Maps) در تخمین زمان مورد نیاز برای رفتن به مکانی مشخص توانمند باشید اما اتفاقاتی را که در طول راه، مانند گفت‌وگو با آشنایی که در راه می‌بینید یا تاخیر مترو، می‌افتد به حساب نیاورده باشید. در این حالت شما یک برنامه مشخص دارید که البته با واقعیت بیرونی سازگار نیست.
ممکن است این مسئله ناشی از شخصیت ما باشد.
وایت‌بورن می‌گوید که روان‌شناسان فرویدی معتقدند تاخیر بیش از اندازه در افرادی پدیدار می‌شود که تمایل‌های خودویران‌گری دارند و در نتیجه در چرخه تاخیر کردن و مجازات خود برای آن گیر می‌کنند. همچنین کان در این مورد بحث میکند که تاخیر داشتن میتواند خیلی ساده مربوط به نداشتن نظم شخصی باشد. در این حالت افراد به‌سختی می‌توانند دل از کاری بکنند که از آن لذت می‌برد یا دست از کاری که باید آن را انجام دهند بکشند.
آدوری دورایاپاه-هریسون (Adoree Durayappah-Harrison)، نویسنده و روان‌شناس، در مطلبی در وب‌سایت Psychology Today بیان میکند که برای بعضی از افراد از دیر رسیدن به‌عنوان راه حلی جایگزین برای زود رسیدن استفاده می‌کنند. این نوع از افراد اصلا دوست ندارند زود برسند و از انتظار کشیدن احساس خوبی به آن‌ها دست نمی‌دهد به همین دلیل معمولا به قرارها و کارهای خود دیر می‌رسند.
همچنین از منظر دیگری می‌توان به این موضوع نگاه کرد. در مقاله‌ای که در نیویورک تایمز به چاپ رسیده، مطرح می‌شود که دیر کردن و با تاخیر رسیدن از خوش‌بینی ناشی می‌شود. برای مثال فرد فکر میکند اگر همه چیز طبق روال پیش برود رفت‌وآمد ۲۵ دقیقه‌ای او فقط ۱۰ دقیقه طول خواهد کشید. در نتیجه این خوش‌بینی در زمانبندی، او همیشه دیر می‌رسید.
در هر صورت، دلایل زیادی وجود دارد که با آن‌ها می‌توان مسئله دیر رسیدن و تاخیر را تحلیل و ارزیابی کرد. نظر شما در این باره چیست؟ آیا شما فردی را می‌شناسید که چنین ویژگی‌هایی دارد؟ به نظر شما دلیل دیر کردن یا تاخیر دائمی افراد چیست؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما درمیان بگذارید.
برچسب‌ها:
اگر این مطلب برای شما مفید بوده، از ویدوآل حمایت کنید
کلیک کنید
سوالات و نظرات کاربران
0
افزون
جمعه، ۲۹ تیر ۱۳۹۷
من همیشه دیر میرسم چون میدونم اگ 1 ساعت وقت بذارم واسه اماده شدن 1 ساعت طول میکشه 10 هم بذارم 10 دقیقه طول میکشه اما بازم دیر میرسم و متاسفانه دلیلش رو نمیدونم شاید خوش بینی باشه شایدحس بدی ک فک میکنم اگ زود برسم وقتم هدر میره ولی واقعا خیلی اذیت میشم ازین کار خودم مخصوصا امروز ک سر ی کلاس خصوصی دیر رسیدم واقعا شرمنده شدم
0
سپیده
شنبه، ۰۲ تیر ۱۳۹۷
سلام، سپاس از سایت عالیتون
به نظر من از دیگر عوامل دیر رسیدن میتواند،
خوش بینی به زمان مانده و اینکه هنوز وقت هست یا در مواقعی فکر اینکه کارهایی که باید انجام بدی برای رفتن سرقرار خیلی مهمه و هنوز تمام نشده و اگر با پکیج کامل بری مطمینا جذابتره تا زود رسیدن، این پکیج حتی میتونه تیپ و آراستگی ظاهری هم باشه، یا خرید هدیه ای یا از بر کردن متنی که باید ارايه کنی و اینکه در نهایت بعد حضورت انقدر بدرخشی که دیر رسیدن، و یا اینکه همیشه فکر میکنی همین یکبار است و برای هر کسی پیش میاد ولی دریغ از اینکه تکرار میشه و همیشه در زمانبندی خوش بین هست و فکر میکند وقت هست و یا تنبلی زودتر پاشدن از شرایط قبلی که مسلما شرایط ریلکس تری هست و شاید دلیلش یه جور استرس و اضطراب را به تعویق انداختن باشه
0
یاسر
یکشنبه، ۲۷ اسفند ۱۳۹۶
من همیشه دیر میرسم. فرقی هم نداره کجا بخوام برم از بچگی همینطور بودم... از دوران مدرسه بگیر تا سرکار و کلاس زبان...
مثلا همین هفته قبل بعد از 8 ماه کلاس رفتن امتحان پایانی داشتم که حدود 1 میلیون هم پول بابتش داده بودم. اما دیر رسیدم و امتحان رد شدم. جالب اینجاست که توی اون مدرسه ی 400 نفری من تنها کسی بودم که دیر رسیدم.
از این بابت از خودم خیلی متنفرم همیشه به خاطر دیر کردن کلی متضزر میشم.
0
ebrahim hadi
جمعه، ۱۱ اسفند ۱۳۹۶
سلام من حتی برا مصاحبه استخدامی بانک هم رفتم دیر رسیدم طرف گفت دو دقیقه دیر اومدی فکر کنم خیلی تاثیر داشت.به8 قطار هم دیر رسیدم.کلا وقتی به موقع میرسم خودم تعجب میکنم درمانش چیه؟خیلی اذیت میشم از بد قولی؟
0
حسین عباسی
سه شنبه، ۰۲ خرداد ۱۳۹۶
نمیدونم چرا همیشه با بد قول ها قرار دارم! با اینکه واسه خودم خیلی مهمه و همیشه 10 دقیقه قبل از هر قراری (چه تفریحی چه کاری چه میتینگ) در محل حاضر میشم، فرد مقابل حداقل 20 دقیقه دیرتر میاد!!!! و همیشه چنان اعصابم داغون میشه که انگار از طرف تنفر دارم...
کسی راه حلی پیشنهاد داره که یا من حساسیتم کم بشه یا بقیه رو مجاب کنم که سر قرار به موقع برسن؟؟
0
نرجس قادری
شنبه، ۱۴ بهمن ۱۳۹۶
(پاسخ)
وااااای منم همینطور!!!!!!!
0
نرجس قادری
شنبه، ۱۴ بهمن ۱۳۹۶
من یه دوست دارم تا حالا نشده کمتر از 30 دقیقه دیر بیاد خیلی هم دوسش دارم خخخ
2
حسام
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
این مساله برای من هم هست و ذهن من را هم ساعتها به خودش مشغول کرده.
گمان میکنم یکی از دلایل اصلی برای من "کمال کرایی" یا همون پرفکشنیستی است تا حدی که مثلا برای رفتن سر کار یا حتی به رختخواب باید همه مقدمات آن کار را دقیق و کامل انجام بدم و این من را از اصل قصه وا میداره!
0
الهام اصغري
جمعه، ۱۴ مهر ۱۳۹۶
(پاسخ)
من هم به همين دليل هميشه در حال انجام كإرهاي شخصي واماده شدن وانجام مقدمات ومناسبات مربوط به امور روزانه هستم وهميشه هم از زمان عقب هستم.اين مسأله به نوعي زندگي منو فلح كرده😐
1
آرمین
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
سلام
ممنون از مقاله خوبتون
در بالای مقاله inconsiderate را به "بی ملاحظه" و "بی فکر" ترجمه کردید. واژه "بی فکر" با توجه به معانی منفی دیگری که در زبان پارسی دارد و موضوع مورد بحث مقاله، پیشنهاد میکنم آن را حذف یا تغییر دهید.
با سپاس از سایت مفیدتون
1
میلاد شکیب
چهارشنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۶
(پاسخ)
سلام آرمین عزیز
ممنون بابت نظرتون و اینکه انقدر دقیق مطلب رو خوندین
حقیقتش اینه که این کلمه شاید یک معادل دقیق فارسی که در یک کلمه خلاصه بشه نداره. به همین دلیل بی ملاحظه و بی فکر در کنار هم اومدن که شاید معنی رو کاملتر برسونن. من دوباره چک کردم. در زبان انگلیسی هم این کلمه بار منفی روشنی داره و این مسئله بیفکر بودن توش وجود داره.
1
فاطمه حسینی
چهارشنبه، ۲۳ فروردین ۱۳۹۶
خب یک سریام هستن که خونسردن نمونش خاله من کلا نمیدونه استرس و جوش چیه حتی اگه کسی هم باهاش این کارو کنه و دیر سر قرارش باهاش بیاد ناراحت نمیشه
1
kimiaakbari
دوشنبه، ۲۱ فروردین ۱۳۹۶
خیلی مطلب مفید و جالبی بود ای کاش در مورد اختلال خود ویرانگری که گفته شده بود هم مطلبی قرار بدید تا بیشتر با این اختلال آشنا بشیم
2
Sm
دوشنبه، ۲۱ فروردین ۱۳۹۶
من هم خیلی وقت ها دیر میرسم. از زود رسیدن خوشم نمیاد ولی یکی از دلایل دیر رسیدنم اضطرابیه که وقتی زمان حاضر شدن برای رفتن نزدیک میشه به اون دچار میشم و کارهام به کندی پیش میره. مدیریت زمان چالشیه که من همیشه با اون درگیرم.
2
سعيد
دوشنبه، ۲۱ فروردین ۱۳۹۶
چه جالب همه اين موارد در من صدق ميكرد 🤔
1
سید محمد ستارزاده
یکشنبه، ۲۰ فروردین ۱۳۹۶
مقاله جالبی بود.من خودم بارها دیر کرده ام و در نهایت به این نتیجه رسیدم که بستگی به میزان اهمیت موضوع برام داره. و نیز یجورایی جزو شخصیت آدم هم میتونه باشه
1
نگار شرف الدین
یکشنبه، ۲۰ فروردین ۱۳۹۶
اگر همیشه کمی زودتر از زمان محاسبه شده برای رسیدن به مقصد حرکت کنیم هیچ موقع دیر نمی رسیم. کمی منتظر موندن در مقصد بهتر از دیر رسیدنه
1
hamid hashemzadeh
یکشنبه، ۲۰ فروردین ۱۳۹۶
اگر وقت شناس باشیم دیر نمیکنیم
2
mj
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
مطلب جالب و نسبتا جامعی بود.
من خودم از آن دسته افرادی هستم که به علت خوش بینی به زمان، خیلی وقت ها از زمان عقب میمونم یا دیر میرسم.
1
thinker .
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
عجله کردن و هول شدن اجازه نمی ده سرعت همیشگی خودت رو داشته باشی
1
رضا مشایخی
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
یکی از دلایل بیشتر تاخیرها، علاقه نداشتن به مقصده
خیلی از این تاخیرها برا من اتفاق افتاده
1
امیر حسین
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
فکر نمی کردن یه مسئله به این سادگی این فدر جای بحث داشته باشه
این محقق ها چه قدر بی کارن😐😄
1
باسط محمدی
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
مطلب بسیار قشنگی بود چون من خود این دسته افرادم نه اینکه دوست داشته باشم دیر برسم جزو دسته آخرم که خیلی خوشبینم. ولی وقتی که دیر میرسم و از کار مورد نظرم عقب می مانم خوبی ندارم. که خوشبختانه با برنامه ریزی های به موقع این مشکلم کم کم داره برطرف میشه...
1
فاطمه
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
چون میخواهم دقیقا سر وقت برسم خیلی دقیق برنامه ریزی میکنم برای همین دیر میرسم ولی صبحها بیدار شدن برام سخته کاری نمیشه کرد
1
behzad
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
بنده هم همیشه دیر به مقصد می رسم.در مورد خودم چون از دوران دبیرستان تا به الان که در دانشگاه تدریس می کنم درگیرش بودم، تبدیل شده به یک شخصیت یا شاید هم یک نوع بیماریه.البته قابل درمان :)
فقط باید اراده کرد.
1
Reyhane Razavi
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
من خودم در بعضی موارد دیر می رسم ولی جاهایی که علاقه خیلی زیادی دارم به رفتن به اونجا زود میرسم .من هم خوش بینی رو توی مقالتون تایید میکنم هم دیر رسیدن رو راه حلی برای فرار از زود رسیدن می دونم هم این که من وقتی یه کاری میکنم توش غرق میشم زمان از دستم میره ولی فکر میکنم به نظم شخصی خیلی ربط داره
1
خیرمحمد آریان
شنبه، ۱۹ فروردین ۱۳۹۶
اگر من روزی دیر برم سر کار حتما بخاطر بد خوابی شب قبل است
مترجم
میلاد شکیب
تامین و مدیریت محتوا حرفه اصلی‌ام است؛ فرقی نمی‌کند در یک نشریه یا در فضای آنلاین. آن‌چه مهم است دقت در نوشتن، استفاده از منابع معتبر، بهره‌گیری از یک زبان ساده و روان و تامین محتوای کاربردی است.
