شناسایی بیماری‌های عصبی در نقاشان با بررسی آثار آن‌ها
شناسایی بیماری‌های عصبی در نقاشان با بررسی آثار آن‌ها
میلاد
شکیب
۱۳۹۵/۱۰/۰۹
3876
بار بازدید شده
Paintings-can-show-artist-suffering-Alzheimer-Parkinson
نتایج مطالعات دانشمندان نشان می‌دهد که پیش از شناسایی بیماری آلزایمر و پارکینسون در نقاش‌ها، می‌توان آن را از روی آثار نقاشی آن‌ها تشخیص داد.
4.1
میلاد شکیب
3876
شناسایی بیماری‌های عصبی در نقاشان با بررسی آثار آن‌ها
Vidoal
نقاشی‌ها می‌توانند نشان دهند که آیا نقاش از آلزایمر یا پارکینسون رنج می‌برده یا خیر. نتایج مطالعات دانشمندان نشان می‌دهد که پیش از شناسایی بیماری آلزایمر و پارکینسون در نقاش‌ها، می‌توان آن را از روی آثار نقاشی آن‌ها تشخیص داد.
محققان در دانشگاه لیورپول آثار نقاشی بیش از ۲۰۰۰ نقاش مانند سالوادور دالی، جیمر بروکس، پابلو پیکاسو و کلود مونه را بررسی کردند. دالی در دوران پایانی زندگی خود به پارکینسون مبتلا بوده در حالی که بروکس از آلزایمر رنج می‌برده است.
دانشمندان برای مطالعه و بررسی آثار این نقاشان از تکنیکی به نام «تجزیه و تحلیل فراکتال» استفاده کردند. این تکنیک به دانشمندان کمک کرد تا متوجه شوند با پیشرفت بیماری سبک نقاشی نقاشان چگونه تغییر کرده است. در این فرایند دانشمندان الگوهای تکرارشونده مشخصی را در آثار هنرمندان جست‌وجو می‌کردند و متوجه شدند تعداد الگوهای مشترک و ضربات آشنای قلم‌مو روی بوم در آثار هر نقاش به مرور افزایش پیدا کرده است.
اما وقتی آثار متاخر دالی و بروکس را با آثار متاخر پیکاسو و مونه مقایسه کردند، متوجه شدند که در دو نفری که مشکلات مربوط به اعصاب داشتند این الگوها کاهش یافته است. دکتر الکس فورسیته نویسنده مقاله این پژوهش می‌گوید: «سال‌هاست که هنر از سوی روان‌شناسان به‌عنوان روشی برای ارتقای کیفیت زندگی کسانی که دچار اختلالات شناختی‌اند پذیرفته شده است. ما با تجزیه و تحلیل ارتباط میان قلم‌مو و نقاشی این هنرمندان به راه‌های تازه‌ای برای شناسایی بیماری‌های آن‌ها رسیده‌ایم. این فرایند راهی برای شناسایی زودهنگام مشکلات عصبی در نقاشان است. ما امیدواریم که این نوآوری افق‌های تازه‌ای را در برابر محققان بگشاید تا آن‌ها بتوانند بیماری‌های عصبی را در همان مراحل اولیه شناسایی کنند».
نتایج این مطالعه همچنین به تاریخ‌دانان هنر کمک می‌کند تا بفهمند آیا هنرمندان از بیماری‌هایی نظیر آلزایمر در دوران پایانی زندگی خود رنج می‌برده‌اند یا خیر. به نظر می‌رسد اولین نشانه‌های بیماری پارکینسون در دالی در سال ۱۹۸۰ نمایان شده، زمانی که دست‌های او هنگام کار می‌لرزید و این مسئله نقاشی کردن را برایش سخت می‌کرد. آخرین تابلوی نقاشی او با نام «دم پرستو» در سال ۱۹۸۳ به پایان رسید و او در سال ۱۹۸۹ از دنیا رفت. گفتنی است نتایج این پژوهش در نشریه معتبر Neuropsychology به چاپ رسیده است.
محققان در دانشگاه لیورپول آثار نقاشی بیش از ۲۰۰۰ نقاش مانند سالوادور دالی، جیمر بروکس، پابلو پیکاسو و کلود مونه را بررسی کردند. دالی در دوران پایانی زندگی خود به پارکینسون مبتلا بوده در حالی که بروکس از آلزایمر رنج می‌برده است.
دانشمندان برای مطالعه و بررسی آثار این نقاشان از تکنیکی به نام «تجزیه و تحلیل فراکتال» استفاده کردند. این تکنیک به دانشمندان کمک کرد تا متوجه شوند با پیشرفت بیماری سبک نقاشی نقاشان چگونه تغییر کرده است. در این فرایند دانشمندان الگوهای تکرارشونده مشخصی را در آثار هنرمندان جست‌وجو می‌کردند و متوجه شدند تعداد الگوهای مشترک و ضربات آشنای قلم‌مو روی بوم در آثار هر نقاش به مرور افزایش پیدا کرده است.
اما وقتی آثار متاخر دالی و بروکس را با آثار متاخر پیکاسو و مونه مقایسه کردند، متوجه شدند که در دو نفری که مشکلات مربوط به اعصاب داشتند این الگوها کاهش یافته است. دکتر الکس فورسیته نویسنده مقاله این پژوهش می‌گوید: «سال‌هاست که هنر از سوی روان‌شناسان به‌عنوان روشی برای ارتقای کیفیت زندگی کسانی که دچار اختلالات شناختی‌اند پذیرفته شده است. ما با تجزیه و تحلیل ارتباط میان قلم‌مو و نقاشی این هنرمندان به راه‌های تازه‌ای برای شناسایی بیماری‌های آن‌ها رسیده‌ایم. این فرایند راهی برای شناسایی زودهنگام مشکلات عصبی در نقاشان است. ما امیدواریم که این نوآوری افق‌های تازه‌ای را در برابر محققان بگشاید تا آن‌ها بتوانند بیماری‌های عصبی را در همان مراحل اولیه شناسایی کنند».
نتایج این مطالعه همچنین به تاریخ‌دانان هنر کمک می‌کند تا بفهمند آیا هنرمندان از بیماری‌هایی نظیر آلزایمر در دوران پایانی زندگی خود رنج می‌برده‌اند یا خیر. به نظر می‌رسد اولین نشانه‌های بیماری پارکینسون در دالی در سال ۱۹۸۰ نمایان شده، زمانی که دست‌های او هنگام کار می‌لرزید و این مسئله نقاشی کردن را برایش سخت می‌کرد. آخرین تابلوی نقاشی او با نام «دم پرستو» در سال ۱۹۸۳ به پایان رسید و او در سال ۱۹۸۹ از دنیا رفت. گفتنی است نتایج این پژوهش در نشریه معتبر Neuropsychology به چاپ رسیده است.
اگر این مطلب برای شما مفید بوده، از ویدوآل حمایت کنید
کلیک کنید
سوالات و نظرات کاربران
1
مهدی نیک زادسمسکندی
پنج شنبه، ۱۰ فروردین ۱۳۹۶
همه رفتار های ما نشان دهنده شخصیت ماست و بطور نا خداگاه خودمان با رفتارمان شخصیت حقیقی خود را لو میدهیم حتی اگر حواسمان باشد که سوتی ندهیم ولی بعضی رفتارها دست خود ادم نیست
-1
امیر قربانی
شنبه، ۲۵ دی ۱۳۹۵
جالب بود
البته نقاشی یعنی فکر درون رو به روی تابلو بیندازیم پس خیلی هم جالب نیست
ولی خلاصه خوب بود
0
Eli Mehr
جمعه، ۱۰ دی ۱۳۹۵
نتیجه این بررسی ها کجا استفاده می شود؟
-2
رامتین کریمی
شنبه، ۱۸ دی ۱۳۹۵
(پاسخ)
میشه گفت تو هیچ جا!مگه چند درصد مردم نقاشی بلدند یا اصلا میکشند؟!چند درصد از آن هایی که نقاشی بلند به صورت مداوم نقاشی رو ادامه می دهند؟! این جزو اون دسته از پژوهش هایی بوده که تست شده و فکر نکنم ادامه پیدا کرده باشه.
-1
Eli Mehr
دوشنبه، ۲۰ دی ۱۳۹۵
(پاسخ)
دقیقا همینا تو ذهنم بود که این سوالو پرسیدم !!!
-1
هادي اصفهاني
دوشنبه، ۲۰ دی ۱۳۹۵
فعلا این تحقیق مناسب نقاشان است نه سایر افراد
در ضمن در مورد نقاشی بالا هم یک توضیحی بدین.ساعت های خیس خورده نشاندهنده چیست؟
اصلا نقاش این اثر کیست؟
0
م کهن
شنبه، ۱۱ دی ۱۳۹۵
تو بلندمدت با استفاده از نقاشی میشه پی به بیماری برد یا با یکی دوتا نقاشی بدن بیمار بکشه؟ اون هنرمندها آثار قبل و بعد بیماری داشتن که مقایسه شده.برای استفاده برای بقیه که نقاشی های قبل بیماری شاید موجود نباشه. تحقیقات برای هنرمندان مفید خواهد بود
مترجم
میلاد شکیب
تامین و مدیریت محتوا حرفه اصلی‌ام است؛ فرقی نمی‌کند در یک نشریه یا در فضای آنلاین. آن‌چه مهم است دقت در نوشتن، استفاده از منابع معتبر، بهره‌گیری از یک زبان ساده و روان و تامین محتوای کاربردی است.
