
بیشتر مردم علاقهای به آگاهی از رویدادهای آینده ندارند
Most-People-Dont-Want-to-Know-the-Future
طبق نتایج پژوهشی که در اروپا انجام شده، بهرغم محبوبیت طالعبینی در میان مردم، اکثر آنها دوست ندارند از آینده خبر داشتهاند. طبق یافتههای این پژوهش، این موضوع زمانی واقعیتر میشود که آینده از اتفاقات بد مانند مرگ فرد خبر بدهد.
4.09
میلاد شکیب
3397
بیشتر مردم علاقهای به آگاهی از رویدادهای آینده ندارند

Vidoal

طبق نتایج پژوهشی که در اروپا انجام شده، بهرغم محبوبیت طالعبینی در میان مردم، اکثر آنها دوست ندارند از آینده خبر داشته باشند. طبق یافتههای این پژوهش، این موضوع زمانی واقعیتر میشود که آینده از اتفاقات بد مانند مرگ فرد خبر بدهد.
در این پژوهش که در آن بیش از ۲۰۰۰ فرد بزرگسال از کشورهای اسپانیا و آلمان مورد مطالعه قرار گرفتند، مشخص شد ۸۵ تا ۹۰ درصد شرکتکنندگان تمایلی به آگاهی از اتفاقات منفی مشخص در آینده زندگی خود ندارند و ۴۰ تا ۷۰ درصد بیان کردند که علاقهای به دانستن رویدادهای مثبت مشخص در آینده ندارند. فقط یک درصد از شرکتکنندگان گفته بودند که دوست دارند بدانند در آینده چه اتفاقاتی برای آنها میافتد.
گرد گیگرنزر، نویسنده نتایج این پژوهش و از اعضای موسسه توسعه انسانی ماکس پلانک، میگوید: «در اساطیر یونان، کاساندرا دختر پادشاه تروی، قدرت پیشگویی آینده را داشت. اما او محکوم میشود بهگونهای که هیچکس حرفهای او را باور نمیکند. در این مطالعه، ما متوجه شدیم که افراد باعث نزول قدرتهایی میشوند که به شهرت کاساندرا افزوده و این کار آنها به خاطر رنجهایی است که دانستن آینده به آنها تحمیل میکند، از پشیمان شدن آنها جلوگیری میکند و همچنین آن ابهام و نامعلومی لذتبخشی را که در دل رویدادهای نامشخص است از بین میبرد».
از شرکتکنندگان درباره ۱۰ اتفاق فرضی که در آینده ممکن است اتفاق بیافتد پرسیده شد. این اتفاقات از اتفاقات مهم تا رویدادهای مربوط به زندگی عادی طبقهبندی شده بود. برخی از آنها عبارتند بودند از: چه زمانی آنها یا همسرشان از دنیا میرود، دلیل مرگ آنها چه خواهد بود، آیا آنها طلاق میگیرند یا خیر، کادوی آنها برای کریسمس چه خواهد بود، نتیجه مسابقه فوتبال مورد نظر آنها چیست و غیره. تقریبا برای همه پرسشها، اکثریت شرکتکنندگان گفته بودند که دوست ندارد پاسخ این پرسشها را بدانند. در این میان فقط یک استثنا وجود داشت: وقتی از شرکتکنندگان درباره جنیست فرزند احتمالیشان در آینده پرسیده شد، اکثر آنها دوست داشتند پاسخ آن را بدانند (فقط ۳۷ درصد تمایلی به آگاهی از پاسخ این پرسش نداشتند).
محققان دلیل اینکه شرکتکنندگان عمدتا دوست ندارند اطلاعاتی در مورد آینده داشته باشند را بر این فرضیه استوار کردهاند که مردم «انکار عمدی» در مورد مسائل آینده را انتخاب میکنند چراکه دانستن پاسخ پرسشهایی در مورد آینده باعث پشمانی آنها میشوند. پژوهشگران معتقدند افراد با نداستن اتفاقاتی که قرار است در آینده روی دهد، از بروز این حس پشیمانی جلوگیری میکنند و در عین حال احساس مثبتی را که از اتفاقات خوشایند آینده در آن شکل میگیرد در زندگی حفظ میکنند.
همچنین نتایج این مطالعه نشان میدهد افرادی که معمولا «انکار عمدی» را انتخاب میکنند بیش از دیگران از خطرات جلوگیری میکنند و همچنین بیش از دیگران بیمههای غیراجباری نظیر بیمه عمر و زندگی را خریداری میکنند. پیشبینی پیشمانیای که سراغ افراد میرود منبع انگیزهای برای هر دو کارهای ذکرشده (جلوگیری از خطرات و خریدن بیمه) است و همین مسئله باعث انکار عمدی میشود. پژوهشگران بیان میکنند که آنها نمیدانند آیا میتوان نتایج این پژوهش را در مورد مردم کشورهای دیگر و رویدادهای زندگی که در این فهرست قرار ندارد تعمیم داد یا خیر.
در این پژوهش که در آن بیش از ۲۰۰۰ فرد بزرگسال از کشورهای اسپانیا و آلمان مورد مطالعه قرار گرفتند، مشخص شد ۸۵ تا ۹۰ درصد شرکتکنندگان تمایلی به آگاهی از اتفاقات منفی مشخص در آینده زندگی خود ندارند و ۴۰ تا ۷۰ درصد بیان کردند که علاقهای به دانستن رویدادهای مثبت مشخص در آینده ندارند. فقط یک درصد از شرکتکنندگان گفته بودند که دوست دارند بدانند در آینده چه اتفاقاتی برای آنها میافتد.
گرد گیگرنزر، نویسنده نتایج این پژوهش و از اعضای موسسه توسعه انسانی ماکس پلانک، میگوید: «در اساطیر یونان، کاساندرا دختر پادشاه تروی، قدرت پیشگویی آینده را داشت. اما او محکوم میشود بهگونهای که هیچکس حرفهای او را باور نمیکند. در این مطالعه، ما متوجه شدیم که افراد باعث نزول قدرتهایی میشوند که به شهرت کاساندرا افزوده و این کار آنها به خاطر رنجهایی است که دانستن آینده به آنها تحمیل میکند، از پشیمان شدن آنها جلوگیری میکند و همچنین آن ابهام و نامعلومی لذتبخشی را که در دل رویدادهای نامشخص است از بین میبرد».

از شرکتکنندگان درباره ۱۰ اتفاق فرضی که در آینده ممکن است اتفاق بیافتد پرسیده شد. این اتفاقات از اتفاقات مهم تا رویدادهای مربوط به زندگی عادی طبقهبندی شده بود. برخی از آنها عبارتند بودند از: چه زمانی آنها یا همسرشان از دنیا میرود، دلیل مرگ آنها چه خواهد بود، آیا آنها طلاق میگیرند یا خیر، کادوی آنها برای کریسمس چه خواهد بود، نتیجه مسابقه فوتبال مورد نظر آنها چیست و غیره. تقریبا برای همه پرسشها، اکثریت شرکتکنندگان گفته بودند که دوست ندارد پاسخ این پرسشها را بدانند. در این میان فقط یک استثنا وجود داشت: وقتی از شرکتکنندگان درباره جنیست فرزند احتمالیشان در آینده پرسیده شد، اکثر آنها دوست داشتند پاسخ آن را بدانند (فقط ۳۷ درصد تمایلی به آگاهی از پاسخ این پرسش نداشتند).
محققان دلیل اینکه شرکتکنندگان عمدتا دوست ندارند اطلاعاتی در مورد آینده داشته باشند را بر این فرضیه استوار کردهاند که مردم «انکار عمدی» در مورد مسائل آینده را انتخاب میکنند چراکه دانستن پاسخ پرسشهایی در مورد آینده باعث پشمانی آنها میشوند. پژوهشگران معتقدند افراد با نداستن اتفاقاتی که قرار است در آینده روی دهد، از بروز این حس پشیمانی جلوگیری میکنند و در عین حال احساس مثبتی را که از اتفاقات خوشایند آینده در آن شکل میگیرد در زندگی حفظ میکنند.
همچنین نتایج این مطالعه نشان میدهد افرادی که معمولا «انکار عمدی» را انتخاب میکنند بیش از دیگران از خطرات جلوگیری میکنند و همچنین بیش از دیگران بیمههای غیراجباری نظیر بیمه عمر و زندگی را خریداری میکنند. پیشبینی پیشمانیای که سراغ افراد میرود منبع انگیزهای برای هر دو کارهای ذکرشده (جلوگیری از خطرات و خریدن بیمه) است و همین مسئله باعث انکار عمدی میشود. پژوهشگران بیان میکنند که آنها نمیدانند آیا میتوان نتایج این پژوهش را در مورد مردم کشورهای دیگر و رویدادهای زندگی که در این فهرست قرار ندارد تعمیم داد یا خیر.
برچسبها:



اگر این مطلب برای شما مفید بوده، از ویدوآل حمایت کنید
کلیک کنید
سوالات و نظرات کاربران
0
محبوبه قلی پور
چهارشنبه، ۲۵ اسفند ۱۳۹۵
پیشگویی آینده با نظریه مختاربودن انسان تو این دنیا جوردر نمیاد.وقتی مسیری رو برای زندگی انتخاب میکنی تقریبا غیرممکنه که بتونی همه ابعاد ونتایج این انتخاب رو ببینی وازهمه عواقب بد اون جلوگیری بکنی.
0
منصور سلمانی زاده
یکشنبه، ۲۲ اسفند ۱۳۹۵
آینده همین الان هست زندگی کن !
0
حسین کشاورزی
یکشنبه، ۲۲ اسفند ۱۳۹۵
شاید این جمله رو شنیدین که باید در لحظه زندگی کرد
تقریبا درسته اما گاهی اوقات در لحظه اونقدر مشکلات هست که نمیتوان به فکر اینده بود
0
سید محمد حسینی
جمعه، ۲۰ اسفند ۱۳۹۵
خب انسان به امید زنده است و تلاش میکند ونیز اینده را خودما با تصمیم ها و اعمالمان میسازیم پس اینده قابل تغییر است حتی در دین هن امده تقدیر خداوند مثلا با صدقه دادن وغیره قابل عوض شدن است
0
سید محمد حسینی
سه شنبه، ۱۷ اسفند ۱۳۹۵
شاید به همین دلیل است که خدا اینده را برای هیچ کس روشن نکرده است
0
pouya naimy
یکشنبه، ۱۵ اسفند ۱۳۹۵
در لحظه زندگی کن
0
سید مرتضی موسوی
یکشنبه، ۱۵ اسفند ۱۳۹۵
باسلام
بنده یکی از اون کسانی هستم که هیچ علاقه ای ب دونستن اینکه چ اتفاقی قراره در آینده من رخ بده نیستم و دوست دارم زندگی روال عادی خودشو طی کنه ، البته اگر در زندگی هدف داشته باشیم خیلی خوبه ، اما داشتن هدف ، هیچ احتیاجی ب دونستن آینده نداره ، مثلاً امر ب شخصی بگن شما در فلان سال یا ماه و روز خواهید مرد ، اون طرف دیگه چ هدفی رو طی خواهد کرد ، امیدوارم همه عزیزان در زندگیشون موفق و سربلند باشند
0
بهنام ملکی
شنبه، ۱۴ اسفند ۱۳۹۵
من که خیلی علاقع دارم ازاینده باخبرشم مخصوصا اینکه میدونی ازقبل بایدچکارکنی خیلی به نفع ادمه
0
محمد عباسی
شنبه، ۱۴ اسفند ۱۳۹۵
پیش بینی آینده باید توسط کامپیوتر های کوانتومی به همراه انبوهی از اطلاعات اطرافیان شخص انجام بشه.
پس بنابراین هم ذهن کوانتومی میخواد
هم اطلاعات بیشمار
به نظرتون همچین شخصی وجود داره؟
0
محمد صفائی مغول کش
پنج شنبه، ۱۲ اسفند ۱۳۹۵
داشتن هدف خیلی خوبه به زندگی نظم میده
0
فرشاد شایسته
چهارشنبه، ۱۱ اسفند ۱۳۹۵
سلام
به نظر من کلا نمیشه از آینده اطلاع پیدا کرد چون معمولا آینده بر اساس کارهایی هستند که ما در حال حاضر انجام می دهیم و مثلا برای یک نفر مشخص میشه که تا 20 سال دیگه هم لاغر میمونه و با این آگاهی اون فرد شروع کنه به خوردن زیاد و به طبع اون آینده دیگه براش وجود نخواهد داشت
0
مریم صالحی
دوشنبه، ۰۹ اسفند ۱۳۹۵
دانستن آینده با وجودی که هیجان اتفاقات پیش و رو رو کم میکنه میتونه خیلی کمک کننده باشه.
من راجع به مرگ دوست دارم بدونم.
0
ف،ا
یکشنبه، ۰۸ اسفند ۱۳۹۵
سلام،ولی من خیلی دوست دارم آینده مو بدونم، پیشگویی کردن خوبه،کاش یه پیشگو واقعی به من برخورد می کرد
0
بنیامین عزیزطولی
یکشنبه، ۰۸ اسفند ۱۳۹۵
به نظر من در مورد بسیاری از اتفاقات اینده، دونستن اونها هیچ تاثیر مثبتی روی روند زندگی نخواهد داشت؛ و برعکس حتی میتونه ناامیدی و افسردگی به بار بیاره.
0
احمدرضا طاهری
شنبه، ۰۷ اسفند ۱۳۹۵
عالی بود
مترجم
میلاد شکیب
تامین و مدیریت محتوا حرفه اصلیام است؛ فرقی نمیکند در یک نشریه یا در فضای آنلاین. آنچه مهم است دقت در نوشتن، استفاده از منابع معتبر، بهرهگیری از یک زبان ساده و روان و تامین محتوای کاربردی است.